Haal nooit je neus op voor een goed stukje deathmetal. Achter de muur van boze klanken schuilt vaak een rijkdom aan ritme, melodie en compositorische complexiteit waar de meeste muzikanten een puntje aan kunnen zuigen. The Bee van de Finse band Amorphis heeft het allemaal.
Langzaam beginnen
Nog niet afgehaakt? Mooi zo. Begin langzaam en geconcentreerd, want zonder precisie eindig je nergens. Speel de ritmes van het A-gedeelte zoals ze er staan: afgemeten en exact. Het tempo van de kwartnoot is ongeveer 140. Begin rustig, bijvoorbeeld op 70, dus het halve tempo, en bouw het op. Als je dat zo aanpakt, programmeer je geen fouten in die later weer moeilijk weg te poetsen zijn.
Hakken en zingen
Waar het A-gedeelte alleen maar puntig is, zit er in de B-delen (B1 en B2) een contrast dat je moet uitspelen. Op de lage D moet je steeds hard en staccato hakken. Dat wissel je af met de lijn Es-D-C-D een octaaf hoger. Speel die zo legato mogelijk, met een volle toon. Je kan met rechterhand schuiven: wat meer richting hals voor de volle toon, meer naar de brug voor staccato. De triool op o.a. maat 28 is niet meer dan een versiering van de noot A. Speel die als een hammer-on en pull-off met je linkerhand.
Je komt in dit deel de lage D tegen. Daarvoor kan je de E-snaar omlaag stemmen. Je kan ook je hele bas omlaag stemmen naar D-G-C-F. Of je pakt natuurlijk je vijf- of zessnarige bas.
Hardop tellen
In maat 32 en maat 40 kom je respectievelijk een vijf- en een zeskwartsmaat tegen. Gewoon hardop tot vijf of zes tellen tijdens het oefenen, dan wen je eraan voor je het weet.
Na bruut geweld volgt zoete mijmering. In het C-gedeelte vind je een melodieuze, poppy baslijn die via kwinten, tertsen en toonladderfiguren de akkoorden aan elkaar verbindt. Zet dat contrast sterk aan, maak het zangerig. Des te heftiger kan je er verderop in het liedje weer op los hakken.
Voor de volgorde
Tussen deel C en deel D staan wat onorthodoxe aanwijzingen voor het spelen van de vorm – de volgorde binnen het muziekstuk. Dat is om te voorkomen dat een nummer als dit zeven of acht blaadjes in beslag neemt. Al is de vorm uitgesponnen, in feite is het maar een handvol bouwstenen. Als je weet wat er wanneer wordt herhaald, dan past alles prima op twee vellen.
Deathmetalmelodie
Een tweede stiltemoment in dit lange stuk is onderdeel E. Hier gaat de bas de hoogte in en pakt hij voor een moment de melodiepartij. Vergeet niet de voorslagen in maat 69 en 70, daarmee geef je mooi uitdrukking aan een lange melodietoon. Voor een voorslag sla je een noot lager aan en meteen daarna schuif of hammer je met de linkerhand naar de noot die het moet zijn.
The Bee – Amorphis by martenschulp